Paviljon Gradske muzike, podignut na ostacima bastiona Sv. Jeronima dovršen je 1919.godine.

Temeljna obnova enterijera, sprovedena na jubilej stogodišnjice, razotkrila je sve atrofirane istorijske slojeve koji su skoro u potpunosti nestali improvizovanom obnovom paviljona početkom 1960ih. Jubilej je bio obilježen kompleksnom obnovom i revitalizacijom paviljona, te afirmacijom svih njegovih istorijskih slojeva.

Složenim intervencijama došlo se do podataka o izvornim elementima pojedinih djelova enterijera, od kojih se može izdvojiti rasvjeta od bohemijskog kristala – koja je obnovljena u izvornom duhu iz 1935. godine angažovanjem istog proizvođača koji i danas postoji.

Ogoljena istoričnost podzemnog i nadzemnog nivoa sučeljena je u horizontalnoj ravni – koja multipliciranim refleksijama, fantazmičnim atmosferama, oštrim kadrovima, kontrastom potpune hladnoće i apsolutne topline, generiše transmisiju višestrukih istorijskih kontinuuma u savremenu cjelinu.

Fuzija antagonizama oblikovala je prostor, ali je prostor na koncu oblikovao svijest i osjećaj o paralelnom trajanju i paralelnom doživljaju istorijskog i savremenog. 

Svaka emocija u tom prostoru ima svoju tezu, antitezu i sintezu. Ova trijada oslobođenih istorijskih trenutaka i oslobođenog zvuka kulminira u rekontekstualizovanom ambijentu.