Diferenciranje volumena proisteklo je iz funkcije, fazne gradnje i težnje za prožimanjem unutrašnjeg i spoljnjeg prostora. Primat je dat cjelini. Međusobnim odnosom volumena formirano je dvorište škole kao intiman prostor manje insolacije. Rotiranjem trakta učionica prema istoku generisani su dodatni spoljni međuprostori. Time se obezbjeđuje ekspresija i dinamika. Ostvaruju se dobre vizure iz dominantnih pravaca kretanja. Ovako formirana kompozicija objekta ostvariće intenzivan dijalog sa budućim naseljem Sadine i doprinijeti sveukupnoj urbanoj integraciji ovog dijela grada.